ama bir tanesi aklıma takılıp duruyor. senesini hatırlayamıyorum ama uzak diyarlardaki hayatımızı sona erdirip, ailemle istanbul'da yeni bir hayata başladığımız dönemdeydi. çocukluğun bittiği, ilk gençliğe adım attığım dönemler. pendik'teydik. neden bilmiyorum ama çok bir hazırlık yapmamıştık. son anda annem ve kardeşimle sönük bir yılbaşı geçiremeyeceğimize karar verip, bir şeyler yapmaya karar vermiştik. elden ne geliyorsa seferber etmiştik. salonun bir ucundan bir ucuna ip gerip, üzerini kartpostallarla süslediğimizi hatırlıyorum. o an donup kalmış hafızamda ve annemin bana aldığı hediye. aziz nesin'in "şimdiki çocuklar harika" kitabı. o kitabı bir daha okumadım. eğlenceli olduğu kalmış aklımda, herhalde o yaşın verdiği etki bu kadarla sınırlı kalmış.
yine o zamanlar annem, yılbaşı için kütük pasta almayı gelenek haline getirmişti. hatta bir seferinde gidip ben almıştım, pendik'teki pastaneden. kütük pastalar hala var mı bilmiyorum, sonraları biz de almaz olduk.
şimdi annem ve babam da, kardeşim de uzak diyarlarda. bense yine kütük pasta ve kartpostallarla, yeni bir yıla birlikte gireceğimiz zamanları bekliyorum.
yanilmiyorsam 1992 yilina giriyorduk..neden hazirlik yapmadigimizi ben de hatirlamadim..
YanıtlaSiloysa benim icin yeni bir yila girmek her zaman cok onemli olmustur..bu onemi sizler de anlayin istemistim hep...yeni yil...dogum gunleri cok ozel olmali..kucuk te olsa sonradan hatirlanacak hediyler verilmeliy di size
ve bu her zaman kitap oluyordu yaninda baska bi sey de olsa..kutuk pasta aldigimizi ben de hatirliyorum...yasadigimiz ulke de yilbasi kutlanmiyor ne yazik ki! sizlerden uzak yilbasi kutlamanin benim icin hiccc onemi heyacani ve guzelligi kalmadi ki! kutlaniyor olsa bile onemi yok benim icin.
insallah en kisa zaman da tekrar onemli gunlerimizi ve yeni yili kutuk pastayla birlikte kutlariz...
sevgi ve ozlemle canim benim...
Gördüğüm en güzel kütük pasta !!
YanıtlaSilBen ne yazık ki çok kötü örneklerini gördüm. Meğer orjinali çok sevimliymiş.
Yazını okuduktan sonra da her yılbaşı bir aile fotoğrafı çekmeye karar verdim. Her yıla bir fotoğraf. Uzun zaman sonra baktığımızda hoş bir albüm oluşur gibi geliyor. İnsan güzel anlarını bir yerlerde biriktirmeli değil mi?
Ben de oğlumun her yaş gününde fotoğraf çekip ilerde verilmek üzere ona bir hediye planlıyordum. Sayende uzun soluklu hediye sayım ikiye çıktı.
Öncelikle bu hoş yazı, sonrasında da verdiği fikir için teşekkürler..
yılbaşları hem heyecan hem hüzün aslında...biriktirilmiş umutların devri bir dahaki yıla..ama çocuk aklı bir yere kaydediyor ve ileriki hayatın için bazı an-lar kilometre taşı olabiliyor. belki bu kadar okuma sevdan annenin sana hediye olarak kitap almasıyla başlamıştır mesela...iyikide öyle yapmış...
YanıtlaSilçok nostalji kokan bir yazı olmuş. şartlar olgunlaşsa ve siz yine aynı dörtlü bir yılbaşı geçirseniz aynı tadı alır mısın bilmem. umarım eskisi gibi hissedersin.
YanıtlaSil